Dövüş Kulübü

Yazarı
Türü
Roman
Sayfa Sayısı
0
ISBN
9755393226
Baskı Sayısı
0
Yayın Evi
Ayrıntı Yayınları
İstenmeyen yağlar. Pahalı, butik sabunlar. Maaş çekleri, güzel bir ev, zarif mobilyalar. Yalnızlık ve yabancılaşma. Tüketimin susmayan arsız çağrısı. Yalanlar ve yalanlar. Nefret ve öfke. İlk kez yayımlandığı 1996'dan beri bir yeraltı klasiği olarak anılan Dövüş Kulübü, yeni bin yılın eşiğinde geçen bir anti-ütopya öyküsünü anlatıyor. Yaşadığı hayattan nefret eden, ölüm düşüncesini saplantı haline getirmiş, insani yakınlığı kanser dayanışma gruplarında arayan genç bir adam.

Kaynaktan Diğer Alıntılar

Başlık Altı Çizili Satır Sayfa Artan sıralama
Ceviz çalışma masası Ceviz çalışma masasının karşı tarafında oturup Tanrı'yla bir görüşme yaptım. Arkasındaki duvarda diplomaları asılıydı. Tanrı bana dedi ki: “Neden?” Neden bu kadar acıya sebep oldun? 207
Tetik Tetiği çektiğimde, tabii ki öldüm ben. ... Gerçek hayattan daha iyiydi bu. Ve hayattaki tek kusursuz anınız sonsuza kadar sürmeyecektir. 206
Tetik Tanrı'nın bakışıyla, ortada tek bir adam varmış gibi görünüyor. Kendi ağzına silah sokmuş tek bir adam. Ama silahı tutan kişi Tyler ve hayat benim hayatım. 203
Parmak izi Tyler'la aramızdaki tek ortak nokta aynı parmak izlerine sahip olmamız, ama bunu kimse anlamıyor. 195
Kendi ismimize ancak ölümde kavuşabiliriz

Bir dakika önce Robert Paulson dünyadaki yaşamın etrafına doluştuğu, küçük, sıcak bir merkezdi . Bir dakika sonra, bir nesne oldu.

194
Bon appétit. Eğlenceli sayılabilecek bir patlayıcı da, pudra şekeriyle karıştırılmış permanganattır. 186
Ampul bombası tarifi Ampulün üstüne bir delik açıp içini benzinle doldurursunuz. Balmumu ya da silikonla deliği tıkar, sonra ampulü bir duya takar ve birinin içeri girip elektrik düğmesine basmasını beklersiniz. 185
Bize karşı dikkatli ol

"Şunu unutma" diyor Tyler. "Ezmeye çalıştığın bu insanlar, senin muhtaç olduğun herkestir. Biz senin çamaşırını yıkayan, yemeğini pişiren ve önüne getiren insanlarız. Senin yatağını biz yapıyoruz.

181
Ölüm İsmi Kendi ismimize ancak ölümde kavuşabiliriz, çünkü ancak ölümde mücadelenin bir parçası olmaktan çıkarız. Ölümde kahraman oluruz. 178
Ya tabi, tabii Ben senden önce buradaydım. “Ya, tabii, tabii,” diyor Tyler, “Kim kimden sonraya kalacak, onu da göreceğiz.” 168