En selbesi guş deel mi?

Rahmi Bafra Maden'i çekiştirmektedir. Gülüyor da ama: "Len Şaşı .. sen hep sersemdin ya, bu gader oldugunu bilmezdim. Yerden göye haklıymış topal mâlimin sana attığı dayaklar. Işte şuraya yazmışım: Serbest Cumhuriyet Fırkası. Gördün mü?" "Aman be Rahmiiii.. şaşıysak kör değelez ya." "Görün de neye yalan yanlış yazan len dangalak?" "Öylesi daha bi gözel oluyor be Rahmi .. " "Gözelin yere batsın emi! Ya SeIBes'e ne demeli?" Şaşı başını -esefle- sallıyor: "Ha bi de cumhura uyun oğlum .. buğday bazarına da gitsen, yoğurt bazarına da gitsen .. sözüm meclisten dışarı .. hayvan bazarına da gitsen, kime sorarsan sor, herkesler selbes der." "Eyi, eyi.. sen tıpkı şu yazdığım gibi yazcan .. anladın mı? Yoksa alır fırçayı gendim yazarın, sana da beş para bile vermem." Şaşı öyle üzülmüş görünüyor ki, Rahmi nerdeyse inanacak. Hele o yanık yanık mırıldanış: "Yaz da ekmeğimizi alıver elimizden .. " O gün kararlaştırdıkları "en son gün"dü. Tabela ikindi üzeri tamamlanmış olacaktı. Gerçekten de tamamdı, hiçbir noksanı yoktu. Ama küçük bir fazlalığı vardı ve sağ üst köşedeki sarılı, pembeli, yeşilli fazlalık da, ağzırn açmış, şakıyan bir kuştu. Rahmi'nin gözleri faltaşı gibi açılıverdi: "Ne len bu?" Şaşı Ömer alındı: "Gu'uuş .. benzetememiş miyim?" Sanatçı onuru incinmişti. "Tövbe ya Resulullah .. kim dedi sana len, kuş yap deye "Gızrna be Rahmi .. beğenmediysen bi dakkade siliveririn Fırçayı almıştı bile. Mırldanıyordu ama: "Bi de kakmış selbesçiyiz dersiniz .. guştan da mı selbessiniz len oğlum. En, en selbesi guş değ mi"