Baba Susuzluğu

Rahmi düğümü çözmeye çabalarken, birden bire., babasını., daha doğrusu, baba susuzluğunu hatırlayıverdi: Rıza Efendi, yalnız elden tutması ile değil, sevgisi ile de -bir ikinci ne kadar giderebilirse- gidermişti o susuzluğu. Rahmi bunu, ömrü oldukça minnetle, şükranla, gönül bağlılığı ile hatırlayacaktı. Kesindi bu. Ama baba'da sevgiden, yardımcı olmadan, desteklemeden başka bir şeyler de olmalıydı., vardı. Ve, Rahmi, bunu ilk defa sezinliyordu. Ne idi o başka şeyler? Veya şey? Kenan Bey'in ağır basmasını sağlayan şey? Zorluyordu kafasını. Kenan Bey'i çeşitli durumlarda, çeşitli ilişkilerde; duruşmalarda, sokakta, parkta, esnafla, Kaymakam Bey'le, belediye başkanıyla, esnafla, enişte ile., kendisi ile konuşur, sohbet eder, tartışırken canlandırdı: Hafızayı., her şeyden önce, o dev yapı kaplıyordu., kuvvet! Ama hepsi o kadar değildi; dürüstlük., iyilik., bilgi, akıl ve mantık üstünlüğü., bir kelime ile büyüklük! Kuvvet ve büyüklük! Ve bunların uyandırdığı, çekingenlik ile korku ve beğenme ile hayranlık arasında sallanan duygular! Bulmuştu Rahmi: Baha'nın, bir ikinci tarafından dolduru-lamayacak boşluğu bu idi. Ve, bu dedirtivermişti Rahmi'ye; "Babam gibi severdim," sözünü.