Celal Al-İ Ahmet, Samet Behrengi Ve Dr. Ali Şeriati:

Beni Sadr hareketinin Cumhurbaşkanı’nın ardından iki numaralı ismi sayılan Ahmet Salamatyan aynı dönemi daha kuramsal bir çerçeve inde şöyle anlatıyor: “Ne mutlu ki İran’da şimdi çok önemli olan bir olay vardır. Aydınlar arasında İslam’ın incelenmesiyle ilgilenenler giderek çoğalarak belirdi. Ve yalnız İslâmi incelemelerin çeşitleriyle değil, İslâm’ı kökenleriyle incelemekle ilgilenenler. Bu aydına açılma olanağı verir, kökenini bilme olanağını verir… Bu gelişme, aydınları ve genç dini adamları için 15 Khordad’la (‘1963 ayaklanması) birlikte başladı. 15 Khordad’dan biraz önce, daha sonra birlikte hapishanede. Din adamlarının aydınlara açılmaları 1963’dta başladı… İran tarihinde oluşan bir başka olay vardır: Ali Şeriati’nin ortaya çıkması. Dışarı giden, başkalarını gren ve başkalarının gördükten sonra kendine “kaynak bedre” diye bağırmak için dönen aydın… “ Başkalarının çölünde su arayarak susuzluk çekmenini anlamı yok, bedre de kaynak var.”… Bunun intelligentsiayı, intelligentsianın iki parçasını yakınlaştırmakta korkunç bir etkisi oldu… Bir de çok önemli bir şey daha vardı. Şah rejiminin vahşi bakısı. Bu baskı, din adamlarını, aydınları, herkesi eziyordu. Bu da birbirlerine kanamalarına yardımcı oldu. Aydın, Şah’ın hapishanelerinin koğuşlarında mollayı buldu. Ve ortak noktaları olduğunu gördü…” s. 43-44