Karanlık Yağıyordu Göklerden

Karanlık yağıyordu göklerden. Soğuk ve ıslak... Yerden karanlık fışkırıyordu, çamur gibi. Mezarlar arasında yürüyordu, düşe kalka. Bir ışık parıldadı gözbebeklerinde. Işık bir kulübeden geliyordu. Koştu.Kapı açıktı ardına kadar. Ama kulübe boştu. Bir avuç soğuk kül vardı ocakta. Belli ki zavallı yolcu sarhoştu.
Cemil Meriç - Jurnal 1 - Sayfa 129

Türü
Deneme
Sayfa Sayısı
0
Baskı Sayısı
0. Baskı
Cemil Meriç'in meşhur eseri