Sessiz Söylemlerin Ukdesi..

Varlıklarının yanı sıra tekrarlanıp duran karşılaşmaları, kıyıda köşede kalmış uyduruk anlamsız bir kelimeye benzer; bir anlam yada faydası olmayıp biricik değeri sadece telaffuzlarındaki zorlukta yatan cümleler gibi kulaklarda yineleyip durur. Sadece sinirleri bozar, adamı çileden çıkarır; bazen de yorulur çığlık atarsın, çıldırırsın, bir cami avlusuna atmak istersin kendini, bir mescide, dua, ziyaret, Meryem'in başına gelenler, çarmıha gerilen İsa'nın çektiği işkenceler, zulme uğrayıp zehirlenen mazlum şehit imamzade bahanesiyle, içini rahatlatmak için ya da yakın bir arkadaşının, sevecen bir yakının evine yönelirsin de hayatın ağlamaklı hüzünlü gece yarısını, seherin ayak seslerine kadar onunla oturursun, ya da Gelşa elmasından, yağmur, şemsiye, gözlük ve çizmesinden konuşursun; veya ders sınıf öğretmen sınav günlük sorunlar yabancılık korkusu yalnızlık acısı ile "sessiz söylemler"in ukdesini bu "melhuz söylenmemişler"in içinde durgunlaştırırsın, veya kendi halvetine çekilip kalemini hak aramaya çağırırsın, onunla dertleşmeye koyulursun ve bu kör ve sağır dünyada muhatabı olmayan bütün o sözleri, Allah'ın kendisine ant içtiği canına dökersin, yabancılık acısı ile yalnızlığın ağrısını o "mesaj"ın biricik anısı olan ona anlatırsın ve o "bağ"ın biricik hatırlatıcısı olan onu dinlemeye koyulursun..