| Peki şimdi ne yapayım? |
Akıp gelen nehirden bir damla su alıp nehri yok saymak, buharlaşmayı getiyor nihayetinde. zindanlarla savaşırken, kendimize zindanlar ördük. tarih zindanı dedik, ulus zindanı dedik... ve bunlar doğruydu büyük ölçüde. fakat, herşeyi bir karşı olma üzerine bina etmek, belli bir süreye kadar cazip olabiliyor. bu sorgulanış doğruydu, yapılmalıydı. yapıldı da; tebliğimizi ulaştırdığımız insanlar ''doğru söylüyorsun, peki şimdi ne yapayım?'' dediğinde, yandı sırça sarayımız... sustuk... sadece sustuk, veya, arıyoruz dedik. muhatab da 'bulunca gel!' dedi, haklı olarak...
|
116 |
|
| Yerde yürüyen bir yıldızla karşılaşmak |
...neden mi? bir defa herşeyden önce, umutsuzluğa hakkımız yok. diğer yandan sözünde duran tüccarlara, vefayı hala bir dağ bilip dostluklarını muhafaza edenlere, tek tük de olsa rastlamak mümkün. tevhidi, dilinden tüm azalarına ulaştırıp hayata, o gökkuşağı renginden bakan insanları bulduğumda, içime ışık doluyor. yüreğini, sadece bir aza olmadığını hissedip, niteliklerini doğru güzergahta kullanan insanlarla karşılaşınca, yerde yürüyen bir yıldızla yüzyüze gelmiş gibi oluyorum.
|
117 |
|
