Hikayeler

Bir hayatı yalanlardan temizlemek, onu olduğu gibi sadece kendi hakikati olarak ortaya koymak güzel şeydi.

Düşüncesine devam etti: "O halde niçin bu noktadan hareket etmemeli; mesela sevilen ayrılığına en az tahammül edilendir; yahut gerçekten sevilen bizim kainatla birleşme noktamız oluyor demeli!..."

İstediğimiz anda, hatta değil kendimizin, başkalarının, bizden çok evvelkilerin yaşadıkları zamanı bile kendimizde hazır bulduktan sonra, geçici bir zamanı kabul etmek adeta gülünç oluyor.

Hakikatte Abdullah Efendi, ömürlerinin sonuna kadar kendileri olmaktan kurtulamayan, nefislerini bir an bile unutamayan, etrafındaki havaya kendilerini en fazla bıraktıkları zamanda bile, içlerinde

Eşyanın sukuneti, değişmez manzarası onun için hayatta bir teselli ve zevk kaynağı idi. Bir insan, en yakınımız bile çarçabuk değişebilirdi.

Hayatımın üzerinde düşünmeğe başlamıştım.

Bir insan yüzünün en manalı bir alem olduğunu, ben o geceye kadar anlayamamıştım.

Zaten hayat dediğimiz bu kapalı dairenin asıl mucizesi,bu alışmak değil miydi?

Toprağın sarsıntısı denizin fırtınasına benzemiyor,büsbütün ayrı bir şey; denizde her zaman müteyakkız bulunuyoruz;deniz,biliyoruz ki insanoğlu için güvenilecek bir unsur değildir.Onu başından düşm

Yatak oldukça geniş...Ben bir kenarında uzanıyorum,o bir kenarına...O, yani hastalığım.Bundan evvel de geniş yataklarda yattım; yanımda yine yatak arkadaşlarım vardı;ümitlerim, hülyalarım, vehimler