| Ankara 1978, 28 Kasım |
Sen bana bir ufuk açıyorsun
Dimdik karşı dağlara bakıyorum
Ben sana bir dağ çeliyorum
Dimdik karşı ufka bakıyorsun
Kupkuru gözlerimize sürme çekiyoruz
Bir adım daha atıyoruz |
177 |
|
| Yaşamak... |
Şimdi birşeysin benim için... Varsın.
Fakat bocalıyordum.
Gizlice düşündüğüm, farkedilmesinden korktuğum hakikat sen miydin, yoksa ben, hatırasızlığı, boşluğu, en ucuz şekilde, sırtımdan korkakça, hiç bir teşebbüste bulunmadan birden bire atmak için yine hayal mi kuruyordum.
Dedim ya, bocalıyorum.
Yeniden yaşamaya başlamak kolay mı?
|
174 |
|
| Yaşamak... |
Acaba kimdi, rüya olmayacak kadar düz, hayal olmayacak kadar da gösterişsiz, gerçek olmayacak kadar da muhatapsız. Ama yine de dışardaki gerçekle ilintili.
|
166 |
|
| Yaşamak... |
Gelecektim. Ama daha kötü bir hatıram olsun istemedim.
Ona böyle yazdım.
|
119 |
|
| Tuzla 1973 |
Kalbin çıkarı yücelerden olur.
Gelin bir zaman kollayalım. Kalbimizle halleşelim. Görelim nasıl çıkarlar peşinde. |
108 |
|
| 21 Aralık.Hasret |
Acaba diyorum ebedi olana, herşeyin mirascısı olana kalbi dolu dolu hasret çekmek nicedir? .... Bense toprağınkilerle cebelleşiyorum. duygularım bu yüzden şiddetli ve acı veriyor. |
106 |
|
| 2 Aralık |
Dünya sevinçlerinin temelinde acı var. |
102 |
|
| San Sebastiyan 1972 |
O yaz otuziki yaşında olmanın değil, daha erken bir yaşın, bir "yaşamak" ın dengesindeyim. Görebildiğim kadar dağ görmek istiyorum. Yanlarından, içlerinden ve üstlerinden görmek. |
63 |
|
| İnsan ve Kader |
İnsan; tabiattaki insan ve eşya dengesine bakarak ve inanç içinde başını emniyetle koyar. Orada kader rahatsızlık vermez |
56 |
|
| Ya aşık |
Ya aşık eyle zikri şah
yoldaşız varılmaz gönle |
56 |
|
