Grigoriy Spridonoviç Petrov, 1868'de Petrograd ilinin Yamburg kentinde yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası meyhane garsonuydu. Ortamın kötü koşulları içinde doğup büyüdüğünden, gençlik yıllarından başlayarak insanları daha aydınlık günlere taşımaya, onlar için mutlu yaşamın örneklerini araştırmaya koyuldu. Lev Tolstoy gibi o da yeryüzünü cennete çevirecek bir yol arıyordu."Bilim, din, felsefe, sanat insanlığın mutlu olması için yarar sağlamadıkça hiçbir değer ifade etmezler. Tüm bunlar insanlığı daha aydınlık günlere götürmelidir," diye düşünüyordu. Yaşamı boyunca da bu düşüncelerine bağlı kaldı.Petrov din adamlığını seçerse insanlar üzerinde daha çok etkili olabileceğini gördü. Gönlü yoksullara, işçilere, köylülere daha yakındı. 1900'lü yıllara gelindiğinde Rusya'nın en ünlü papazlarından, en çok okunan halk yazarlarından biri oldu. Söz söyleme becerisi çok güçlüydü. Eserleri on milyonlarca Rus halkı tarafından okunuyordu. Kitapçılar, vitrinlerinde Petrov'un eserlerini en iyi yerlere koyuyorlardı. Edebi, felsefi, dini toplantılarda son söz hep Grigoriy Petrov'un olurdu. Onun böyle büyük bir ün kazanmasını ve faaliyetlerini kilise çevreleri çekemedi. Petrov 1907'de papazlık görevinden ayrıldı. Kendisini yazarlığa ve hatipliğe verdi.Grigoriy Petrov'un en önemli işlevi uyuyan halkı uyandırmak olmuştu. Çalışmaları Çar polislerince izlendi. Daha sonraki Bolşeviklerle de geçinemedi. Halk için geniş bir özgürlüğü savunuyor, bilim adamlarının politika, parti ve dinin dışında kalmasını istiyordu. Hakkında soruşturmalar başlatılmıştı.1920'de oğlu ve yakınları ölmüştü. Kırım'dan İstanbul'a kalkan bir vapura en son yolcu olarak atlayarak canını kurtarabildi. Yeşilköy'e orada yoksulluk içinde yaşadı. Daha sonra Triyeste'ye gitti. Burada Yugoslav aydınları Petrov'u tanıyarak ona yardımcı oldular; Belgrad Üniversitesine profesör olarak tayin edilmesini sağladılar. Petrov, Yugoslavya'nın çeşitli yerlerini dolaşarak kültür, uygarlık, din, iş, kardeşlik konularında konferanslar, vaazlar vermek fırsatını buldu. Üç yıl içinde 1500 konferans verdiği bilinir.G. Petrov, 19 Haziran 1925'te mide ameliyatı olmak için gittiği Paris'te öldü.Petrov "Beyaz Zambaklar Ülkesi" adlı kitabının Rusça elyazmasını daha önce Finlandiya'da beraber olduğu Bulgaristan'daki dostu D. Bojkov'a göndermişti. Kitap 1925'te Sofya'da yayınlandı.