dilenci

Türü
Hikâye
Sayfa Sayısı
202
Baskı Tarihi
2007
Baskı Sayısı
24. Baskı
Basım Yeri
İstanbul
Yayın Evi
İletişim
Neden Altını Çizdim?
Kitabın ilk hikayesi: Beyaz Mantolu Adam. Sanki Oğuz Atay o köşedeki kaldırıma oturup, aynasını sokağa tutarak yazmış. Bu nedenle Beyaz Mantolu Adam'dan birkaç satırlık alıntılar yapmak ne o adamı ne de kalabalığı anlatmak için iyi bir yol değil, bir bütün olarak bakmak gerekiyor. Bana gelince hikayenin başına ancak "burası bir adam" diye not düşebildim.

Beyaz Mantolu Adam

Kalabalık bir topluluk içindeydi. Başarısızdı. Parası yoktu. Dileniyordu. Caminin önündeydi. Büyük bir camiydi bu. Minareleri, kubbeleri, kemerleri ve parmaklıkları pencereleri filan hepsi tamamdı. Özellikle avlusu: dilenenler için en önemli yer. Bir kenarda duruyordu. Hiçbir hüner göstermediği için ya da acındırıcı bir garipliği olmadığı için ya da kendisini çevreden ayırıp başarısızlığına üzülecek kadar düşünemediği için dilenirken de başarısızdı.