Yüzünde artık o çok iyi tanıdığım ifade vardı. Dünyanın kötüye gittiğini gören ama gidişatı durduramayan insanın hüzünlü ifadesiydi bu. Ama, tevekkülün uzlaşması yoktu bu yüzde. Bir yolunu bulursa müdahale etmekten kaçınmayacağını hemen hissettiriyordu.
"Yüzlerine esef maskeleri geçirmişlerdi ama sahip olamıyorlardı,"diye sürdürdü. Anlamadığını fark etti,
"Yani, ara ara, mesela sigara yakarken, mesela çoktandır görmedikleri birini farkettiklerinde, maskeler kayıp düşürüyordu. O zaman sabırsızlıklarını görüyordum.
Viva La Muerte! -
Sayfa 7
-