| İlhan Berk'le Aforizmik Ritimler |
• Yazmak için hep bir neden vardır. Yazmak dediğimiz belki de budur.
• Anlamadığım için değil, anladığım için yüksünüyorum.
• İnsan eksiktir.
• Adlandırılmayan yoktur.
• Düzenindedir her şey, bir yaprağın.
• Dünya bir metin. Bunu okuyoruz.
• Yazarak faydalı olmak… Hiç düşünmedim bunu.
• Varolan sonsuzdur.
• Yazarak faydalı olmak. Hiç düşünmedim bunu.Bir sığınma gibi gelmiştir bu bana.
• Tanrı. Büyük yabancı. Başka hiçbir sözcük bu denli hem yakın, hem uzak olamaz. Tanrı üstüne hiçbir şey bilmiyoruz aslında: Biliyormuşuz gibi davranıyoruz.
• Aşk doğasında benzersizliği, yalnız onu taşır.
• İstek yoksa ten ölüdür.
• Dünya şeylerin! Biz azınlığız.
• Yol düşüncesi, yolu sırtlanarak yürür.
• Yazmak: Sessizliği kanatmak… Hepsi bu.
• Yalnız, kaybolduğumuzda varız.
• Sessizlik sözün sonsuz, yazınsal boyutudur.
• Yaşama her yerde eşlik eden ölümdür.
• İnsan, hep kendidir.
|
128 |
|
