İlhan Berk'le Aforizmik Ritimler

• Yazmak için hep bir neden vardır. Yazmak dediğimiz belki de budur. • Anlamadığım için değil, anladığım için yüksünüyorum. • İnsan eksiktir. • Adlandırılmayan yoktur. • Düzenindedir her şey, bir yaprağın. • Dünya bir metin. Bunu okuyoruz. • Yazarak faydalı olmak… Hiç düşünmedim bunu. • Varolan sonsuzdur. • Yazarak faydalı olmak. Hiç düşünmedim bunu.Bir sığınma gibi gelmiştir bu bana. • Tanrı. Büyük yabancı. Başka hiçbir sözcük bu denli hem yakın, hem uzak olamaz. Tanrı üstüne hiçbir şey bilmiyoruz aslında: Biliyormuşuz gibi davranıyoruz. • Aşk doğasında benzersizliği, yalnız onu taşır. • İstek yoksa ten ölüdür. • Dünya şeylerin! Biz azınlığız. • Yol düşüncesi, yolu sırtlanarak yürür. • Yazmak: Sessizliği kanatmak… Hepsi bu. • Yalnız, kaybolduğumuzda varız. • Sessizlik sözün sonsuz, yazınsal boyutudur. • Yaşama her yerde eşlik eden ölümdür. • İnsan, hep kendidir.