şirk

Bizde mücerret insanı Tanrılaştıran kozmopolitler, Atatürk'ü Tanrılaştıran devrimbazlar, Said-i Kürdî'i Tanrılaştıran Nurcular, Marx'ı Tanrılaştıran mahutlar, Mevlâna'yı Tanrılaştıran hayranları, Shakespeare'i Tanrılaştıran mütercimler görülmüştür. Mücerret insanı Tanrılaştıran Tevfik Fikret.

Takdis eden beşer, Takdise müstahaktır. Odur rabb-i hayrü şer. Rabb-i mümkinat.

demiştir. Atatürk için Behçet Kemal, tamamını unuttuğum bir manzumesinde:

Türklüğe Allah olan ölmez.

mısraını söylemiştir. Marx'ın Kapital adındaki ana eserini Kur'an yerine koyan Nâzım Hikmet, bir şiirinde:

Hâfız-ı Kapital olmak istiyorum.

demiştir. Dr. Abdullah Cevdet, Jül Sezar tercümesinin önsözünde, Allaha mahsus vasıfları kullanarak aynen şöyle der:

"Shakespeare'in azamet-i kibriya-yı bi-pâyânı önünde ettiğim secdelerden, ibadetlerden biri de bu Jül Sezar tercümesidir."

Rahmetli sefir -ediplerimizden biri- bir mecliste, Atatürk tenkid edilirken düşüp bayılmış. Said-i Kürdî'den, önünü ilikleyerek ve gözlerini süzerek "Efendi Hazretleri buyururlar ki..." diye bahsedenler görülür. Mevlâna'yı zikrederken sesleri titreyenlere ve gözleri yaşaranlara şahit oldum. Bir insan ne kadar büyük, hayranlığımıza ne kadar lâyık ve ne kadar kâmil olursa olsun kusursuz değildir. Tanrılaştırılamaz. Tenkid kabiliyet ve hürriyetinden mahrum Doğu milletlerinde ve Türkiye'de bir insana ka¬yıtsız şartsız hayran olup onu Tanrılaştırmak, tahlil ve tenkid kabiliyetinin yoksulluğundan doğan geri düşüncenin şaşmaz belirtisidir. Hele Tanrılaştırmayı hiç affetmiyen Batı medeniyeti ve "Allahtan başka Allah yoktur" diyen İslâmiyet adına bir adamı Tanrılaştırmak ve onu kutsal tanımak, sağcı ve solcu, bütün akidelere aykırı bir geri düşünce alâmetidir. Önüne gelene tapma huyuna kadar soysuzlaşan bu zihniyet bir Osmanlı şairine şu beyti söyletmiştir:

Ne dalkavuk köpekleriz Kimi görsek etekleriz!