Şanssız Abel

Hayır, mektup, “Froland, küp kök 6 121 085 701” le başlamıyordu. Daha klasik bir biçimde “Froland, 6 Nisan 1829”la başlıyordu. Bir tek cümleyle devam ediyordu: “Niels Henrik Abel bugün öğleden sonra saat dörtte öldü.” Holmboe gözyaşlarını tutamadı. Öğrencisi, dostu hastalanıp bitkin düşmüş ve ölmüştü. Yirmi yedi yaşında bile değildi Niels’in karnesine yazdığı not aklına geldi:”Yaşarsa, dünyanın en iyi matematikçisi olacaktır.” Yaşarsa! Mesleğe yeni başlamış bir hocayken, içerdiği şiddetin farkında bile olmadan böyle bir not düşmüştü ve bu lise öğrencisinin başında dolaşan felaketi haber vermekten alamamıştı kendisini sanki… Bu erken ölüm ve felaket bu duyguları hissettirecek kadar etkili olmuştu üstünde. Holmboe acı acı gülümsedi. Aslında önceden haber verdiği şey doğru çıkmamıştı. Niels’in ömrü uzun olmamıştı VE dünyanın en iyi matematikçilerinden biriydi. Ve ölü gömücü bilim adamlarıyla mezarının üstüne çökmeye başlamıştı şan ve şöhret. Görev alma isteğini defalarca geri çeviren Berlin Üniversitesi’nden haber gelmişti: Onu hocalarından biri olarak görmek istiyorlardı. Mektup Norveç’e ulaştığında Niels gömülmüştü