Yarını bugünden daima daha müsait farzetmekten doğan bu masumiyetin cezası o işin asla yapılamamasıdır. Yaşadıkça anlarız ki, o gün gelmez.Her gün muhtevası itibarıyla değil, mücadelesi şartı itibarıyla başka herhangi bir günden farksızdır;kısadır, maddi alakalarla doludur, beş duyumuzdan şuurumuzun ta dibine kadar başımız,düşünmek istediği mevzunun dışında sayısız tesirlerle karşılaşır, dışarıdan ve içeriden hiç ummadığı intibaların ve hatıraların kasdine, baskınına ve taarruzuna hedeftir, çünkü hayat bütün bu tesirlerin manzumesidir.Aradığımız huzur ve sükun, ancak biz olmadığımız yerde, yoklukta vardır.