Ah Varenka, birisinin size elini uzatarak "Allah rızası için!.." diye yalvarmasını kuru bir "Allah versin" ile geçiştirmek ne kadar azaplı bilseniz. Bazı "Allah rızası için"ler yürekten oluyor. ("Allah rızası için"lerin de çeşitleri vardır anacığım!) Ama bazıları uzun, iniltili, ezberlenmiş, tam bir dilenci yalvarışıdır. Böylelerini boş geçmek insanı o kadar üzmez. "Bu yıllanmış, meslekten bir dilenci, dersin; işini bilir, nasıl olsa kendini kurtarır!" Bir de ham, korkunç bir "Allah rızası için!.." var; ben bugün çocuğun mektubunu alırken bahçe duvarının yanında bir adam duruyordu. Her geçenden istemiyordu. Bana, "Bir metelik ver, Allah rızası için bey!" dedi. Öyle kesik, öyle kaba bir sesle söyledi ki içimi saran korkunç histen ürperdim. Benden dilendiği meteliği vermedim, zaten yoktu.
İnsancıklar -
Sayfa 149
-
Türü
Roman
Sayfa Sayısı
157
Baskı Sayısı
0. Baskı
Vikipedi, özgür ansiklopedi
İnsancıklar, 19. yüzyıl Rus yazarlarından Dostoyevski'nin ilk romanı (1846). İlk Rus toplumsal romanı sayılır. Romanın ana teması diğer Dostoyevski romanlarında olduğu gibi "acıma" dır. Eserin ortaya çıkışı ilginçtir:
Yazar eseri bitirir bitirmez bir arkadaşına (Grigoroviç) okutur, o da eserden o kadar etkilenir ki romanı hemen gecenin bir yarısı döneminin önemli şairlerinden Nikolay Nekrasov'a götütür.