Rûh üzgün ve mahzun olduğu zamanlarda yâr ona ayna olur. Ey cân, aynanın yüzünü nefsle buğulandırma. Senin nefesinle buğulanıp, yüzünü senden gizlemesin. Seni sana göstermez hâle gelmesin, onun için sana, her vakit nefes tutmak, susmak, yersiz, lüzumsuz söz söylememek gerekir. Sen topraktan da aşağı mısın? Toprak bahar gibi bir yâr bulunca, ondan yüz binlerce nur elde eder, çiçeklenir. O ağaç. yâri olan baharla buluşunca, onun hoş havasından, sevgisinden ötürü, baştan ayağa dek çiçeklerle donanır.

Bir akıl, başka bir akılla birleşirse, kötü iş işlemekten, kötü söz söylemekten kurtulur. Fakat bir nefs başka bir nefsle dost olursa, cüz'î akıl işsiz güçsüz kalır, bir iş göremez olur. Yalnız kaldığın ve danışacak bir akıl sahibi bulamadığın için, ümitsizliğe düşersen hakîkat güneşine mensup bir dostun, bir mürşidin gölgesi altına girersin.

Onlar ki bu güller tutuşan bahçededirler, Bir gün, nereden, hangi tesâdüfle gelirler? Aşk onları sevkettiği günlerde, kaderden, Rüzgâr gibi bir şevk alır oldukları yerden; Geldikleri yol... Ömrün ışıktan yoludur o; Âlemde bir akşam ne semâvî koşudur o! Dört atlı o gerdûne gelirken dolu dizgin, Sevmiş iki rûh, ufku görürler daha engin, Sîmâları gittikçe parıldar bu zaferle, Gök her tarafında donanır meş'alelerle.

demek ki hocalar dayaktan anlıyordu.

Filozofun "Yolcu" diye bir şiiri vardır. Bunu mezar taşı için yazmış. Kendisi, Ürdün'de Cünye'de yaşıyordu. Orada ölüp oraya gömüleceğini tahmin ederek şu mısraları yazmış: Yolcu Ankara'ya yolun uğrarsa, Ve sende de biraz erkeklik varsa; De ki, kanun yapan dalkavuklara, Horoz gibi öten o tavuklara: Bu kanuna boyun eğmemek için, Şerefine leke değmemek için, Feylesof ömrünü yarıya böldü; Çölde hür yaşadı ve mes'ud öldü. Rıza Tevfik, 1949'da İstanbul'da öldü. Mezar taşına ne yazıldı bilmem. Bu mısraların yazılmadığında şüphe yok...

Gelecek kimsenin umrunda olmayan,ilgisiz bir boşluktur,geçmiş ise yaşam doludur;kızdırır,başkaldırtır,yaralar,o kadar ki,bu yüzden onu yok etmek ya da yeniden yaratmak isteriz.Geleceğe egemen olmak istenilmesinin nedeni,geçmişi değiştirecek güce sahip olmaktan başka bir şey değildir.Fotograf stüdyolarına girerek fotografları rötüş edebilmek ve yaşamöyküleriyle tarihi yeniden yazabilmek içindir tüm kavgalar.

... yetimlik zaman aşımına uğramaz, haddizatında yetim olmayanlar da yetimliğe doğru seyreder. Yani kimsesizlik, kimsenin tekelinde değildir.

İtiraf etmeliyim ki, aziz okur, benim ömrüm, her birini gebertmek istediğim insanlarla aramdaki buzdağlarını eritmeye çalışmakla geçiyor.

Arkadaşınız ne kadar zenginse size o kadar pahalıya malolur.

Aşk, kalbi vurduğu kadar mideyi de vuruyor.