şuursuz

Kalabalık bir mecliste el falına baktığınızı kulaktan kulağa fısıldasalar, sıra ile birçok avuç göğsünüze doğru uzanır. Sizden geleceğin karanlığını delecek bir ışık sadakası istemeyen kalmaz. Bu avuçların sahipleri ardında, görünenden başka hiçbir şeye inanmayan, daha doğrusu inanmadığını sanan maddeciler, nihilistler, müspet ilim kibirlileri ve Allahsızlar dâ vardır, Müstehzi gülümserler. Fakat bu istihzanın zırhı altında insanın yok olma sıkıntısına bağlı bir "belki" saklanır. îşte Allahsızların Allah’ı bu "belki"nin içindedir ve bu ihtimali şuurlarının kökündeki sislerin arasından söküp atmış tek insan bulamazsınız. Demek ki, son tahlilde, Allahsızlar yok, şuursuzlar var. (Milliyet, 3 Ocak 1955)