Uyku yolculuğundan dönmekte ve her gecenin ardından buluşma yerleri olan tan yerinin çağlayan pınarının yanında bir yaraya gelirler...Gün başlar.
Adamın epeydir uyanık olduğu ve sırf eşi yalnız kalabilsin, kendisi de eşiyle yalnız kalabilsin ve her biri diğeri olmadan birlikte olabilsin; bir aradayken birbirini anımsasın ve diğeri yokmuş gibi konuşsun, düşünsün ve hissetsin diye mahsustan gözlerini ve dudaklarını kapadığı ve uyuyormuş gibi yaptığı belli olan adam, gözleri eşinin gözlerinde, onun yarım kalan şarkısını sürdürür:
Sensiz, ben bu ülkenin renklerini yabancı görürüm
Sensiz, bu ülkenin renkleri incitir beni
Sensiz, bu sahranın ceylanları benim kızgın kurtlarımdır
Sensiz, dağar uyumakta olan çirkin ve kara devlerdir
Sensiz, yeryüzü beni öfkeyle içine bastıran pis ve tozlu bir kabristandır
Bulut benim topraktan mezarıma serilmiş beyaz bir kefendir
Ve beşiğimin ipini annemin elinden kapıp boynuma takmışlardır ve ipin ucu dağların ardında gece gündüz beni pusuda bekleyen halifenin elindedir.
Sensiz, benim masum ceylanımı yutan bir kurttur
Sensiz, bu ülkenin kuşları, korku gölgeleri ve bela ebabilleridir
Sensiz, tan yeri her sabah bir cenazenin ağzından dökülen nefret dolu gülümsemedir
Sensiz meltem kafamda uyumakta olan acıları her an uyandırır.
Sensiz, ben baharda ölürüm...
Çöle İniş (Hubut - Kevir) -
Sayfa 57
-
Türü
Diğer
Sayfa Sayısı
527
Baskı Tarihi
Eylül 2010
ISBN
978-605-5482-00-8
Baskı Sayısı
0. Baskı
Basım Yeri
Ankara 2010
Mütercimi
Prof.Dr.Hicabi Kırlangıç - Prof.Dr.Derya Örs
Orijinal Adı
Hubut der Kevir
Birden elindeki elmayı uzattı ve gözleriyle benden onu dişlememi istedi. Fakat ben dudaklarımı daha sıkı kapattım. Yüreğimdeki dilsiz bir duygu diyordu ki an, büyük bir inkılâp anıdır. Bütün varlık olduğu yerde durmuş heyecanla bekliyordu. O, bir isyan alevi gibi karşımda dalgalanıyor ve sabırsız yakıyordu beni. Bense kalbinde korkunç bir volkanın patlamak için sabırsızlandığı dağ zirvesinin sakinliğine sahiptim. O her an daha kararlı ve saldırgan, ben her an daha tereddütlü ve ezgin. Günah duygusu.