3260. Anatıldığına göre Kon-Tiki'nin üç tayfası Pasifikteki bir ilmi keşif gezisinde bir gece, daha önce hiç görmedikleri büyülü renkleri olan yılan benzeri bir balık yakalarlar. onu hemen bir deniz zooloğu olan dördüncü tayfaya götürürler ve onu uyandırıp balığı gösterirler. O, balığa bakar ve "Böyle bir balık yok" deyip tekrar uyumaya döner. Bir çok insan bu uzman gibi davranır.

2228. Mükemmeli başaramayız. Fakat yapabileceğimiz bir şey var: Daha fazla insan olmak için, her insanın daha fazla insana benzemesi için daimi olarak gayret gösterebiliriz.

2187. İrademizden gelen düşünceleri gürültülü ve tutkulu bir şekilde, bilgi ve kanaatimizden kaynaklanan düşünceleri ise sakin ve soğukkanlı bir şekilde ifade ederiz. Soğukkanlı bir şekilde ifade edilen hükümlere her zaman daha fazla güvenmemizin sebebi budur. Biz onların tutkudan ziyade anlayıştan kaynaklandığını hissederiz.

1780. Allah'ın elçisi Hz. Yahve(?) Şeytan'a, onun insan üzerindeki nüfuzunun en güçl olduğu zamanı sorduğunda şeytan şöyle cevaplar: "İnsan yeterince yemek yediği ve yeterince içtiği zaman."

1049. Mutlu bir adamın hayat hikayesi olmaz...

521. Taklit, en açık kabul ve onaylama biçimidir.

325. Aptal bir köylüden bahsedilip bahsedilemeyeceğini bilemiyorum. Aptallık, sözde aydın olan ahmaklarda çok daha yaygındır. Bu, aptallığın en tiksindirici ve en açık biçimidir. Sahte bilginlik, aptallığı gizlemekten ziyade ifşa eder. Aptallık orada en vazıh şekliyle mevcuttur. Bu tür bir aptallığı köylülerde asla görmedim.

21. Çoğunlukla aşırı bir şekilde övülen "ölümü küçümseme hasleti", hayata (veya insana) saygı eksikliğinin bir neticesi olabilir.

Bir toplumda ideolojik tartışmaların hızlandığı zamanlarda hiçbir tartışmaya girmeden köşesine çekilen ya da alıp başını gitmek isteyen çok insan oluyor. Sesleri duyulmasa da var onlar. Uzaktan bakıyorlar genel ortama: Bir tartışmadır gidiyor gırla. Çetin, kutuplaşmacı, kırıcı sözler telaffuz ediliyor ortada, siyaset ve medya meydanlarında. Her kırılan daha çok kırıyor karşıdakini. Hırpalıyoruz kendimizi, birbirimizi milletçe, memleketçe. Birbirimizden "öteki"ler yaratıyoruz. Anlamadan dışlıyor, görmeden kapatıyor, tanımadan etmeden sevmediğimize kanaat getiriyoruz. Ha bire farklılıklarımıza yoğunlaşıyoruz, zerre kadar ortak noktamız yokmuş gibi davranarak. Birbirimizi "bizden olanlar" ve "bizden olmayanlar" diye ikiye ayırıyoruz. Arada kalanlara ya da herhangi bir kutba ait olmayı reddedenlere şüpheyle yaklaşıyoruz. Arafta kalanları anlayamıyor, öteliyoruz. Şehir bezginleri, felsefi miskinler ise hep varoluşsal bir arafta yaşıyorlar. Kimseye kin tutmadan. Kamu alemi bir görerek...

Her zamanı bulabilmek için bugünün üstüne çıkmaktan başka çare var mı? Yaşanan gün, değiştirici ve sihirbazdır. Peşinden koşmanın ve yakalamanın imkânı yoktur. O çok dalgalı bir denize benzer. İnsan çalkantıya maruz kalır ve ancak küçük tedbirler alır. Satıhta hiçbir şey yapılamaz. Mercan adaları derinliklerde teşekkül ederek dışarıya çıkarlar. Her eserin kendisine göre ve zannettiğimizden çok zaruri ve biyolojidekine çok yakın şartları vardır.