temel

Bu gelişme İÖ V. Ve VI. Yüzyıllar arasında tamamlandı. Aristoteles bütün bunları Araç, Organon, düşüncenin aracı adını verdiği yapıtta yazmıştır. Düşüncenin kurallarının , gerçeklerin nasıl kanıtlanacağını göstermekle yükümlü kuralların bildirisi gibi kabul edilen mantığın doğuşudur bu. Her özel önerme, kuşkulu…dalavereli olabilecek ad hoc (özel, amaca uygun) bir yol değil, ortak bir yöntem uyguladığından, mantık, bütün olumlamaların aynı kurallara tabi olduğu görüşünü getirerek demokratik bir alan olarak ortaya çıkmıştır. Önsel ve ilgilenilen konulardan bağımsız olarak ele alınan bu usuller, taraflılık kuşkusu taşımadığından yargıç kabul edilebilirler. - Bu usuller bazı basit ilkelere dayanır.Ama o zamana kadar hiç kimsenin sormamış olduğu ilkelerdir bunlar. Her şey bir yasakla başlar: Bir şeyi ve de bu şeyin karşıtını söylemeye hakkımız olamaz. Bir başka deyişle, bir olumlama ve karşıtı, her ikisi birden doğru olamaz. Çelişmezlik ilkesi, kesin yasak! -Bundan önce gelen başka bir ilke vardır: Bir olumlama ve karşıtı, her ikisi birden yanlış olamaz. “Biri yanlışsa öteki doğrudur.Başka bir olasılık yoktur.Üçüncü şıkkın imkânsızlığı”, denir buna . Mösyö Ruche, son cümleyi, Collége de France’ta açılış dersi veren yetkili bir ağız gibi söyledi: “Yunanlılar , göstermekten, tanıtlamaya böyle geçtiler.” - Ha , az kalsın unutuyordum. Alfabenin Yunan dünyasına erken bir dönemde girmesi bu tanıtlama uygulamalarını kolaylaştırmıştır. Kanıtlama, özellikle uzun olduğunda, yazılmışsa eğer, çelişkiye düşülüp düşülmediğinden emin olmak kesinlikle daha kolay olur.