Dil Bekçileri

İmparatorluk devrinde, hükümetin değil, şivenin ve kaidenin emrinde Türkçe’nin disiplinini göz hapsine alan dil bekçileri vardı. Aman Allahım! Kabil mi haysiyetli bir imza, yazısında “yakından” yerine “yakinen”, “ayrıca” yerine “ayriyeten”, “ağleb-i ihtimalât” yerine “ağleb-i ihtimal” deyiversin; Süleyman Nazif hemen üst dudağını bir hançerin kılıfı gibi sıyırır, azı dişlerini göstererek homurdanırdı. Kazara talebesinden birinin ağzından “zannederim ki” yerine “zannedersem” tekerlemesini duysa,Ali Ekrem hakarete uğramış gibi kızarır, kirpiklerinden kıvılcımlar sıçrayarak gözlerini açardı.