İstisnasız herkesin “Mehmet veya Ahmet” dediği bir memlekette “Mehmet ya da Ahmet” zıpırlığında inat edenler de azalıyor.
Arap, yani eski Türk harfleri yerine Latin harfleri kabul edileli otuz bir yıl oldu.O zamanın, yer yer ifade edilen en büyük endişeleri şunlardı: Evvela Arap harflerinin daha çabuk yazılıp okunduğu
Okuma yazma kolaylığı ve milli kültürümüzle bağımızın kesilmemesi bakımından Arap harflerini değerlendiren yazılarım yanlış tefsirlere yol açıyor.Benim Latin harflerinin kalkmasını istediğime hükme
Türkçe’de “ya da” diye bir kelime yoktur. Bu tahyir edatının birinci “ya”dan sonraki şekli, ya ikinci bir “ya” yahut da “veya” ve “yahut da” dır.
Onca zor olan belki Arap harflerini öğrenmek değildi.
Almanya’da Latin harfleriyle birlikte Alman Gotik harfleri de öğretilir ve bunun bir gerilik (irtica hareketi) saymak hiçbir Alman’ın veya başka bir medeni millet mensubunun hatırından geçmez.Bizde
-“Özür dilerim” tabiri doğru mudur?
Jak K. Kassar imzalı mektubu gönderen bir okuyucumuz, bir Müslüman Türk olmadığı halde, Dünya gazetesinin “İhtiyar Balıkçı ve Deniz” filmi hakkındaki bir tenkidini kesip bana yollamış:
../Çarpık yorumlara ve anlayışa dayanan (bir) okuyucu, gerilmiş, gerilmiş, bütün milli kültürümüze, tarihimize, Latin harflerinden evvelki edebi, felsefi, ilmi eserlerimize, kitaplarının çeşidi mil
Hele bir de “konuşma yaptı” kepazeliği var ki tüyler ürperticidir. “Döğüşme yaptı, itişme yaptı, kakışma yaptı, boğuşma yaptı” der gibi.