Şimdi önümüzdeki bu iki tabloya bakalım: Bir tarafta tamamen kişisel mutluluğun küçük önemsiz şeylerine, ucuz hesaplarına, bütün biçimleriyle sefalete adanmış çaba ve mücadelelerin uzun, küt kaydın
Yaşam konusunda bir fikrin vardı; içimde bir inanç bir beklenti yaşıyordu; eylemlere, acılara ve özverilere hazırdın.
"İnsan ellisini aştı mı günlük hayatının ancak yarısını yaşar; yarısı eski yılların zihninde tekrarından ibaret kalır.
— Ölümden tam bir dakika önceki o an, diye başladı. (Kendini hatıralara kaptırmış, her şeyi unutmuş gibiydi.) Merdivenden çıkarken, tam idam sehpasına ayağını bastığı an...
Cezaevindeki yaşam konusunda benimle aynı görüşte olmayabilirsiniz. Cezaevinde on iki yıl kalmış birinin öyküsünü dinlemiştim. Benim profesörün hastalarından biriydi. Sık sık nöbetler geliyordu.
Hayatımız karakterimizin değil,karakterimiz hayatımızın mahsulüdür.
Bizim gibi insanlar vardır hep, yaşamdan en yüce olanı uman, onun anlamsızlığına ve kabalığına bir türlü alışamayan.
Bozkırkurdu-Herman Hesse
Fahr olmasın! Derim, biz ki hakiki müslümanız; aldanırız, fakat aldatmayız. Bir hayat için yalana tenezzül etmeyiz.